بحران خشک شدن زاینده رود و تالاب گاوخونی

بحران خشک شدن زاینده رود و تالاب گاوخونی

شاید این مطالب برایتان مفید باشد

بحران خشک شدن زاینده رود و تالاب گاوخونی همانگونه که

کارشناسان پیش بینی کرده بودند،روز به روز ابعاد بیشتریبه خود می

گیرد و به گفته پژوهشگران، بستر خشک این گستره‌ها منبع تولید گرد

و غبار آلوده به فلزات سنگین شده است که می‌تواند زندگی و سلامت

مرد تا شعاع ۵۰۰کیلومتری را تهدید کند.

زاینده‌رود به طول بیش از ۴۰۰کیلومتر در دهه‌های اخیر به سبب

برداشت‌های بیش از حد برای کشاورزی سنتی و کاشت محصولات

آب‌بر و بارگذاری‌های خارج از توان این رودخانه در زمینه صنعت، انتقال

آب به حوضه‌های دیگر و تراکم جمعیت به یک رودخانه دوره‌ای بدل

شده است همچنین تالاب گاوخونی در پایین دست و پایاب زاینده‌رود

هم با خشکی ۹۸درصد مواجه شده‌اند.تالاب گاوخونی سال‌ها محل

انباشت رسوبات رودخانه زاینده رود، سموم و کودهای مورد استفاده

در کشاورزی بوده و آلوده به فلزات سنگین است؛ علاوه بر این فلزات

سنگین از طریق ذرات معلق ۲.۵میکرون(pm) تولید شده در هوای

کلانشهر اصفهان ، با بارندگی‌ها و جریان آب، وارد بستر زاینده رود و در

نهایت این تالاب می‌شوند؛ جایی که بر اثر خشکی و نرسیدن

حقابه‌های محیط زیستی، به شدت فرسایش پذیر شده و با افزایش

وزش باد، خیزش گرد و غبار سطح آن در حالی که آلوده به فلزات

سنگین است، شدت بیشتری گرفته است.این تالاب طی ۲۰سال

گذشته جز مواردی جزئی از حقابه محیط زیستی‌اش محروم مانده و

طبق آخرین اعلام اداره کل حفاظت محیط زیست، ۹۸درصد از وسعت

476کیلومترمربعی آن خشک است.

اکنون در میانه تابستان هستیم و گرمای بی‌سابقه هوا بیداد می‌کند؛

با این وصف، سطح تبخیر افزایش بیشتری دارد و به مراتب رطوبت ۲

درصدی وسعت تالاب گاوخونی کمتر شده است و از سوی دیگر

امسال وزش باد در شمال و شرق اصفهان که عمده کانون‌های گرد و

غبار این استان هم در همین مناطق قرار دارند، نسبت به سال گذشته

شدت بیشتری گرفته و به دلیل خشکسالی سال‌های اخیر که منجر به

خشک شدن سطح اراضی و افزایش قدرت خیزش ذرات خاک شده

است، توفان‌های گرد و خاک از مناطقی نظیر تالاب گاوخونی، دشت

سجزی، خور و بیابانک و اردستان به سمت مرکز استان و کلانشهر

اصفهان شکل گرفته است و این موضوع یک زنگ خطر جدی است که

در صورا عدم رفع این معضل،مخاطرات فراوانی رقم خواهد خورد.

گرد و غبارهای سمی از شرق به اصفهان می‌آیند

یعقوب حاجی‌زاده پژوهشگر مرکز تحقیقات محیط زیست دانشگاه

علوم پزشکی اصفهان در این باره در گفتگو با ایرنا می‌گوید: فلزات

سنگین می‌تواند از منابع مختلف وارد بستر رودخانه شود و در تالاب

گاوخونی رسوب کنند؛ بخشی از آن بر اثر تخلیه فاضلاب‌های صنعتی و

بخشی از طریق رسوباتی است که از هوا و بر اثر بارندگی وارد بستر

زاینده رود و تالاب می‌شوند.وی تاکید کرد: حجم هوای تنفسی زیاد

است و هر انسان حدود ۱۵هزار لیتر هوا در روز وارد ریه‌ها می‌کند؛ این

رقم بزرگی است و آلودگی هوا به این دلیل خطرناک محسوب

می‌شود که میزان دریافت آن از طریق هوای تنفسی زیاد است و اگر

فلزات سنگین در قالب ذرات معلق ۲.۵میکرون(pm) و از طریق هوا

وارد ریه‌ها شوند، در بافت‌های بدن انباشت می‌شوند چرا که خاصیت

تجمعی دارند و نهایتاً اثرات سمی خودشان را نشان می‌دهند.وی با

بیان این که اثرات فلزات سنگینی نظیر سرب، جیوه و کادمیم بر

سلامت کاملاً محرز است، می افزاید: این فلزات عوارض ناگواری را بر

سلامتی جنین و نوزادان دارند و علاوه بر این تماس با این فلزات و

تنفس آن‌ها با بیماری‌هایی مثل «اوتیسم»، « اسکیزوفرنی »، «زوال

عقل» و انواع سرطان‌ها مانند سرطان خون ارتباط معناداری دارد.

درباره ی روزنامه اطلاعات اصفهان

مطلب پیشنهادی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ